jaja het is alweer een tijdje geleden dus ik heb aardig wat verhalen!
Ik ben veel bezig met leuke tripjes in het weekend...
en vorig weekend en dit weekend heb ik er weer een paar gedaan!

BLUE MOUNTAINS
Vorig weekend ben ik met Kirsten, Joran, Ricardo en Erik jan op zaterdag naar de Blue Mountains gegaan.. We zijn met de trein naar Katoomba gegaan en daar in het stadje gelijk een auto gehuurd voor de volgende dag. Dit omdat het geen hoogseizoen was en er op zondag geen bustripjes waren. Niemand had zijn internationale rijbewijs bij zich en tot onze verbazing kregen we het toch nog voor elkaar! Alleen onze eigen risico lag wat hoger. Maar we waren niet van plan een ongeluk te maken dus dat gaf niet.
Toen dat was geregeld zijn we naar het hostel gegaan om onze kamer in te checken. We hadden geluk dat we met vijf waren want er was precies nog één vijf persoons kamer over, hoefde we geen kamer met vreemden te delen. We hebben onze spullen weggelegd en zijn richting de Blue mountains gaan lopen.

Toen we daar aankwamen was het uitzicht echt in één woord GEWELDIG! Ik keek over een soort uitgestrekt berg/heuvel achtig landschap vol met groen bos! zover als ik kon kijken!
Ik heb nog nooit zo iets gezien... als je dan naar links keek zag je de three sisters. Het zijn wel een soort appart gevormde rotsen. Het verhaal gaat dat een magisch iemand de drie zussen in steen veranderde, zodat ze geen last hadden van mannen die hun onzedelijk wilden betasten, maar dat de magier stierf voordat ie de zussen terug kon toveren. Wij konden dat niet echt begrijpen want er zat één hele kleine en één dikke bij (zie foto's).

Vervolgens gingen we door de bossen lopen, maar we hebben niet echt een lange wandeling gemaakt. We hebben de katoomba falls (waterval) bezocht dat was wel mooi. Verder vlogen er overal kaketoos. Waar je in Nederland 100 euro voor betaald om als papegaai te hebben, dat vliegt daar wilt rond. Als je dan naar de groene vlakte van bomen kijken zie je die witte papegaaien zooo mooi afsteken. Het waren er echt heel veel.

In de avond zijn we naar een restourantje geweest, daar heb ik, heel toepasselijk, kangaroobiefstuk gegeten. Lekker hoor! Daarna bij de winkel drank gekocht en in het hostel lekker afzakkertje gedaan en gekaart.

De volgende dag zijn Joran en Ricardo de auto wezen halen, die hebben zichzelf bijna vermoord omdat ze op een kruising een stukje snelweg opgingen.. alleen dan aan de verkeerde kant van de weg.. dus die moesten even gauw een U-turn maken op de snelweg... maar toen we eenmaal in de auto zaten gingen we veilig en wel opweg naar de jenolan caves! Daar zijn we een grot ingegaan met mooi crystal en water waarin de weerspiegeling van het gesteente kon zien. Zag er mooi uit! Toen zijn we wat gaan eten en naar het stadje terug gegaan om de auto in te leveren. Toen zijn we nog de zon'sondergang gaan kijken bij de drie zussen maar dat duurde welgeteld 20 seconden. Dat gaat zooo snel hier.

Die avond gingen we terug met de trein (een reis van 2 uur) en ik heb alleeeeeen maar gekotst. Ik ha dwaarschijnlijk die dag bij de grotten iets verkeerds gegeten. Heb alles er van alle kanten uit gegooid en de volgende ben ik ziek naar huis gegaan want ik voelde me nog steeds kut! Ik heb de dagen erna nog last gehad van me maag enzo.. dus donderdag ben ik naar de docter gegaan en drie keer raden... VOEDSELVERGIFTIGING. maja antibiotica gegeten en tis weer over...

WHALEWATCHING
Zaterdag zijn we met een grote groep gaan walvissen spotten. We zaten in een suuuuper snelle boot die normaal gesproken gebruikt word om mensen op zee te redden. Ik had ook echt een gordel nodig want soms stuiterde ik alle kanten op! in de baai van Sydney was het ongelofelijk druk! elke tien vierkante meter wel een zeilbood en die gast die de bood bestuurde schuurde er met 60 km per uur langs... Voelde me heel stoer:P

En toen het open water op... en na een tijdje zoeken zagen we er één vlak bij ons! we zijn gelijk gestopt en de motor ging uit.. want je mag niet dichterbij dan 100 meter bij een walvis komen en gebeurt dat per ongeluk toch, dan moet de motor uit en dan moet je wachten tot de walvis weer verder weg is. Dit is om de walvis te beschermen, maar de walvis kwam bij ons alleen maar dichterbij!! Op een gegeven moment was hij zo dichtbij dat hij gewoon tegen onze boot aan zat! Als ik de bood uit was gesprongen dan had ik zo in dat beest zijn nek gezeten. Ik kon onderwater al zijn witte tekeningen op zijn buik zien en telkens kwam er water uit dat spuitgat op zijn rug.. Het ws zooo mooi om te zien! hij was heel nieuwschiering en zwom telkens om te bood heen en er onderdoor. Wat een prachtige, geweldige beesten zijn dat!

Foto's over deze ervaringen zet ik ook binnenkort online